Naar stedenbouwkundig plan van H.P. Berlage is de Noordpolderbuurt gerealiseerd tijdens het interbellum in duidelijke Nieuwe Haagse School architectuurstijl. Karakteriserend voor deze stijl op stedenbouwkundig niveau zijn de samenhang en symmetrie, waardoor woonblokken een geheel vormen met eenheid in het straatbeeld. Op architectonisch niveau zijn, zoals hier ook het geval is, horizontale en verticale vlakken en lijnen kenmerkend voor de gevelcomposities. De horizontaliteit komt tot uitdrukking in onder andere gevelbanden boven kozijnen, bovenlichten met glas in lood, brede erkers en tot slot verdiepte voegen. De schoorsteen tussen de twee gebouwdelen zorgt voor een verticaal accent als overgang tussen de hoge en lage uitkragende goot.

Uitgangspunt voor de architectuur van de dakopbouw was om de bestaande stijlkenmerken te respecteren door deze zo min mogelijk aan te tasten. De nieuw toegevoegde verdieping heeft daarom aan alle drie de zichtzijdes een met pannen bedekte kap, waarbij de bestaande hiërarchie in de gevel wordt doorgezet met dakramen en dakkappelen. Mede hierdoor kan het hoogteaccent van de goot aan de voorzijde behouden blijven.